ธรรม ๕ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 35 / 52

ธรระพี ประช ทายาท พระศาสนา ๓๔ ไปอีก เพราะกว่าที่พระองค์จะสั่งสมบุญบารมีจนตรัสรู้เป็น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้นั้น ต้องใช้เวลายาวนาน อย่างน้อยถึง ๒๐ อสงไขย แสนมหากัป ต้องทุ่มเทชีวิตจิตใจสร้างบารมี ชนิดเอ

บทความนี้พูดถึงกระบวนการที่พระพุทธเจ้าต้องใช้เวลาและความพยายามในการสร้างบารมีถึง ๒๐ อสงไขย แสนมหากัป และความสำคัญของการมีพระพุทธศาสนาในยุคต่างๆ โดยให้เห็นถึงโอกาสที่สำคัญในการทำความดีและฟังธรรมจากพระอ

ธรระพี ประช บัณฑิต ต้องอบรมตน ๕๓ ความประมาทเป็นทางแห่งความตาย เป็นอันตรายต่อ การดำเนินชีวิตในวัฏสงสาร ตลอด ๔๕ พรรษาของพระบรม ศาสดาที่ทรงปฏิบัติพุทธกิจ สั่งสอนเหล่าเวไนยสัตว์ให้ได้บรรลุ ธรรม โดยไม่เห็น

ธรรมาแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการดำเนินชีวิตอย่างไม่ประมาท โดยยกพระธรรมจากพระบรมศาสดาที่สอนให้เห็นในทุกข์และโทษของการเกิด ทั้งยังแนะนำให้สั่งสมคุณงามความดีและสร้างสมาธิในใจเพื่อนำไปสู่การหลุดพ้นจากวั

ธีระ ประชา ผู้ดื่ม รสแห่งธรรม ១០៨ ชื่นชมว่าเราเป็นผู้รู้มาก การเรียนธรรมะไม่ได้มีวัตถุประสงค์ เช่นนั้น เราเรียนเพื่อให้พ้นทุกข์ เพื่อให้เกิดความเห็นชอบ ความเห็นชอบหรือความเห็นถูก คือ ต้องเห็นที่ตรง กล

บทความนี้เน้นความสำคัญของการหยุดใจเพื่อเข้าถึงธรรมกาย โดยระบุว่าการเห็นถูกต้องต้องหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 และว่าทุกคนควรใช้เวลาของชีวิตในการแสวงหาธรรมะเพื่อหลุดพ้นจากทุกข์. การฝึกใจให้หยุดนิ่ง

Boประช ผู้ถึงความเต็มเปี่ยม ของชีวิต กระทั่งมาถึงสมัยของพระวิปัสสีพุทธเจ้า เขาได้เกิดเป็น เศรษฐีชื่อว่า “อปราชิตะ” มีความศรัทธาในพระพุทธเจ้ามาก ได้สร้างกุญชรศาลาที่ทำด้วยแก้ว ๗ ประการ และเอารัตนชาติ ไ

ในยุคของพระวิปัสสีพุทธเจ้า, เศรษฐีชื่ออปราชิตะมีความศรัทธาถึงขนาดสร้างกุญชรศาลาที่ทำจากแก้ว ๗ ประการ และโปรยรัตนชาติรอบพระคันธกุฎี, โดยมุ่งหวังให้ผู้คนมาฟังธรรมและได้รับทั้งโลกียทรัพย์และอริยทรัพย์. ด

ธรรมะเพื่อประชา จุ ด ห ม า ย สูงสุดของชีวิต ๑๗๘ พระโพธิสัตว์บรรทมหลับอยู่บนแผ่นศิลามงคล จึงไปตรวจดู ลักษณะที่ฝ่าพระบาท ก็ทราบว่า ท่านผู้นี้เป็นคนมีบุญ จึงให้ ประโคมดุริยางค์ขึ้นพร้อมกัน เมื่อพระราชกุม

เรื่องเล่าถึงการบรรลุธรรมของพระโพธิสัตว์และพระทรีมุข โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาความไม่เที่ยงของสรรพสิ่งและการปล่อยวาง การบำเพ็ญธรรมเพื่อเข้าถึงปัจเจกโพธิญาณ เป็นแนวทางที่สอนให้เห็นถึงคุณค่าของความไ

ธรระพี ประช อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ២០៩ พระธรรมกาย เป็นกายตรัสรู้ธรรมของมนุษย์ทุกๆ คน เราจะรู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอด ในธรรมทั้งหลายทั้งปวง ก็ต้อง อาศัยธรรมกายนี้ เพราะว่าเป็นกายที่เต็มเปี่ยมไปด้วยสติ ปัญญา

บทความนี้พูดถึงธรรมกายซึ่งเป็นกายตรัสรู้ที่สำคัญสำหรับมนุษย์ทุกคน โดยกล่าวว่าการเข้าถึงธรรมกายจะต้องอาศัยใจที่หยุดนิ่งเท่านั้น การอยู่กับปัจจุบันนั้นมีความสำคัญ เพราะอดีตเป็นเรื่องที่ผ่านไปแล้วและอนาค

ธรรมะ ประชา อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ไม่ควรไปมุ่งหวังมากเกินไปว่าจะได้ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ดังใจปรารถนา การประกอบคุณงามความดี สั่งสมบุญอยู่เป็น นิตย์เท่านั้น ที่จะเป็นเครื่องบ่งชี้ว่า เราจะมีอนาคตอันสดใส ช

การดำเนินชีวิตที่เหมาะสมตามคำสอนของพระพุทธองค์คือการอยู่กับปัจจุบัน โดยไม่ให้อดีตหรืออนาคตเป็นภาระ นอกจากนี้ยังเน้นการสร้างบารมี และการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่ง เพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ที่จะเป็นที่พึ่งที่แท้จ

ธรรมะเพื่อประช อยู่กับปัจจุบันธ น ธรรม ๔ เดือน ต่อจากนี้ไป พระพุทธองค์จะดับขันธปรินิพพาน ใครที่ ยังปฏิบัติเข้าไม่ถึงธรรมกาย ยังไม่ได้เป็นพระอรหันต์ ก็ให้เร่ง รีบทำความเพียร อย่าประมาท แต่ยังมีพระภิกษุ

ในบทความนี้ กล่าวถึงการเตรียมตัวก่อนพระพุทธองค์จะดับขันธปรินิพพาน และการมุ่งมั่นในการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงพระอรหันต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีของภิกษุธรรมารามที่รู้ตัวว่าตนเองยังมีกิเลส ทั้งที่ได้รับโ

ธรรมะเพื่อประชll อยู่กับปัจจุบัน ธรรม การกระทำของท่านเป็นที่ยกย่องของเหล่าอริยสาวก ยิ่งนัก ส่วนผู้ไม่รู้ก็นึกว่าท่านไม่มีความเยื่อใยในพระสัมมาสัม พุทธเจ้า ไม่โศกเศร้าอาลัยอาวรณ์ในพระพุทธองค์เลย จึงพาก

บทนี้กล่าวถึงการปฏิบัติธรรมเพื่อเข้าถึงธรรมกาย โดยมีการตั้งใจทำความดีและหลีกเลี่ยงราคะ โทสะ โมหะ เพื่อถวายเป็นของขวัญแด่พระพุทธองค์ แม้กายห่าง แต่อารมณ์และจิตใจไม่เคยห่างจากพระผู้มีพระภาคเจ้า.

ธรรมะเพื่อประช อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ๒๑๓ พระบรมศาสดาทรงให้อนุโมทนาสาธุการกับท่านว่า ท่านได้ประพฤติดีแล้ว ภิกษุรูปอื่นๆ ควรเอาพระธรรมารามนี้ เป็นต้นแบบของการปฏิบัติ เพราะผู้มีความรักในพระพุทธองค์ หากมัว

บทความนี้สอนให้เราอยู่กับปัจจุบันและประพฤติตามพระธรรมเพื่อหลุดพ้นจากทุกข์และกิเลส โดยเน้นการฝึกสติและปล่อยวางจากอดีตและอนาคต การเข้าถึงพระธรรมกายเป็นหนทางสู่พระอรหันต์และการหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเก

ธรรมะ ประชา อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ๒๑๔ ต้องพิจารณาให้เห็นตามหลักอริยสัจ ๔ กันจริงๆ จึงจะ ตัดความยินดีในกายต่างๆ เหล่านี้ได้ แล้วแสวงหาทางที่จะนํา ไปสู่กายที่เป็นอมตะ ไม่เจือปนด้วยทุกข์ คือหนทางของ พระอร

เนื้อหานี้เน้นการพิจารณาตามหลักอริยสัจ ๔ เพื่อจิตใจหลุดพ้นจากความยึดมั่นถือมั่น ลดความยินดีในกายต่างๆ และเพื่อเข้าถึงหนทางแห่งพระอริยเจ้า ผ่านการปฏิบัติตามสติปัฏฐาน ๔ โดยการเห็นกายในกาย และสามารถแยกแย

ธรรมะเพื่อประช อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ๒๑๕ เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา เปลี่ยนแปลงไปสู่ความเสื่อมและก็ แตกสลาย เมื่อใจหยุดนิ่งเข้าไปถึงธรรมกายแล้ว เราจะเปรียบ เทียบได้ เห็นชัดด้วยตนเองว่า กายธรรมนี้เป็นขันธว

บทความนี้กล่าวถึงการอยู่กับปัจจุบันและการมุ่งสู่ธรรมกายเพื่อเข้าถึงความบริสุทธิ์และความจริงของชีวิต การปล่อยวางกายต่างๆ ที่เป็นอนิจจัง และมุ่งไปสู่กายธรรมที่เป็นนิจจัง เป็นที่พึ่งที่แท้จริง จากการพิจา

ธรรมะ ประชา อยู่กับปัจจุบัน ธรรม ๒๑๖ กายธรรมที่ละเอียดที่สุดภายใน ดังนั้น ควรให้โอกาสอันสำคัญ กับชีวิตของเรา ด้วยการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำสม่ำเสมอ แล้วเราจะมีชีวิตอยู่อย่างมีคุณค่า และมีความหมาย

ธรระพี ประช ธรรมรักษาผู้ประพฤติ ธรรม ๔๐๕ ส่วนในทางปฏิบัติ หลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านได้ สละชีวิต ทําใจหยุดนิ่งกลับเข้าไปสู่ภายใน แล้วท่านเข้าไปค้นพบว่า ตัวตนเนื้อหนังที่แท้จริงของธรรมะนั้น อยู่ภา

ในเนื้อหาเกี่ยวกับการค้นพบของหลวงปู่วัดปากน้ำ ที่สละชีวิตเพื่อเข้าสู่ภายใน พบว่า ดวงธรรมที่แท้จริงอยู่ในทุกคนที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ สื่อถึงความสำคัญของดวงนี้ที่ทำให้คนมีชีวิตอยู่ได้ เพราะดวงธรรมนี้จะ

ธรรมะเพื่อประช ธรรมรักษา ผู้ประพฤติ ธรรม ๔๐๗ แต่พอเปิดหม้อน้ำ กลับไม่เห็นมีน้ำเลย จึงรู้สึกโกรธ เลยร้อง ตะโกนใส่พระเถระว่า “ท่านบริโภคอาหารของชาวบ้านแล้ว ทำไมมัวแต่นอน ไม่ยอมตักน้ำดื่มไว้ในหม้อบ้างเลย

เรื่องเล่าของนายพรานผู้เคยทำบาปแต่กลับมาที่การศึกษาธรรมะ เมื่อท่านพบวลาน้ำในหม้อเต็มแต่ไม่เห็น และเมื่อดื่มน้ำแล้วรู้สึกสังเวชในบาป จึงขอบวชและเริ่มบำเพ็ญสมณธรรม แม้ว่าในระยะแรกจะมีอุปสรรคด้านจิตใจจาก

ธรรมะเพื่อประช ธรรมรักษา ผู้ประพฤติ ธรรม ៤០៩ ที่ ๗ พอถูกส่วน ดวงธรรมจึงสว่างโพลงขึ้นมา สว่างยิ่งกว่า ดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ลบภาพบาปอกุศลกรรมต่างๆ ให้ เลือนหายไปหมด กุศลกรรมที่เคยทำในอดีตมาส่งผลในทันท

บทความนี้เสนอแนวทางการประพฤติธรรมเพื่อหลุดพ้นจากกรรมและบาปอดีต โดยการทำใจให้หยุดนิ่งและบริสุทธิ์ เพื่อเข้าถึงดวงธรรมที่สว่างและสร้างบุญใหม่ เชื่อมโยงกับบุญเก่าที่เคยทำมา เพื่อหลีกเลี่ยงการเวียนว่ายตาย

Boประช ศาสดาเอกของโลก(๓) ๓๖ หอมหวนด้วยกลิ่นไม้ดอกนานาพันธุ์ นี่คือความมหัศจรรย์ของพระบรมโพธิสัตว์เจ้า ผู้มีบุญ บารมีเต็มเปี่ยมแล้ว ท่านเสด็จอุบัติมาพร้อมกับความสุขของ สรรพสัตว์ เป็นการมาอย่างมีเป้าหมา

พระพุทธเจ้าเป็นพระบรมโพธิสัตว์ผู้มีบุญบารมีเต็มเปี่ยม ท่านเสด็จอุบัติมาพร้อมกับความสุขของสรรพสัตว์ โดยมีเป้าหมายเพื่อสร้างสันติสุข การเกิดบุพนิมิตที่สำคัญ เช่น การที่คนหูหนวกตาบอดสามารถกลับเป็นปกติ เป

ธรรมะเพื่อประชา มหาโควินทสูตร (ตอนที่ ๒ พุทธคุณ ๘ ประการ) ២៨៤ พวกเทพชั้นดาวดึงส์พร้อมทั้งท้าวสักกะ เห็นข้อนี้แล้วจึง ปีติยินดี เกิดความเลื่อมใสในพระบรมศาสดามาก แม้จะอยู่บน สวรรค์ต่างแสวงหาบุญ ด้วยการพ

ในมหาโควินทสูตรตอนที่ ๒ นี้ พวกเทพชั้นดาวดึงส์และท้าวสักกะได้แสดงความเลื่อมใสในพระคุณของพระบรมศาสดา ผู้ซึ่งทรงปฏิบัติเพื่อเกื้อกูลแก่ชาวโลก มีพระคุณ ๔ ประการที่สำคัญ ได้แก่ การปฏิบัติเพื่อความสุขของมน

ธรรมะเพื่อประช วิธูรบัณฑิต บำเพ็ญ สัจจบารมี (๕) ๔๐๑ บัณฑิตทั้งหลายกล่าวบุรุษนั้นว่า เป็นผู้เดินไปตามทางที่ท่านเดิน แล้ว สำหรับบุคคลผู้อยู่ในเรือนของผู้ใดแม้คืนเดียว ได้กินข้าว ดื่มน้ำแล้ว ไม่ควรคิดร้า

เนื้อหากล่าวถึงคำสอนเกี่ยวกับการทำดีต่อกันและไม่คิดร้ายแก่ผู้ที่ได้ทำดีให้ โดยยกตัวอย่างบุรุษที่เดินในทางของบัณฑิต และความสำคัญของการรักษาความสัมพันธ์กับมิตร นอกจากนี้ยังสื่อถึงอำนาจของผู้หญิงที่มีควา

ธรระพี ประช บริจาคดวงตาเป็นทาน (อุปบารมี) ๕๑๓ คือ ที่ประตูเมืองทั้ง ๔ แห่ง ใจกลางเมืองอีก 9 แห่ง และที่ ประตูพระราชนิเวศน์อีก แห่ง พระองค์จะเสด็จไปโรงทาน ทรง ตรวจตราการให้ทานด้วยพระองค์เองในทุกวันพระ

ในวันพระ พระเจ้าสีวิราชเสด็จไปโรงทานเพื่อบริจาคทรัพย์สินและพิจารณาการให้ทาน พระองค์ทรงคิดว่าแม้จะบริจาคทรัพย์สมบัติภายนอกมามาก แต่ความสุขยังไม่มากขึ้น จึงตั้งใจบริจาคสิ่งที่มีค่าอันลึกซึ้งมากกว่า จนมี